Bræðralag sem hefur mannrækt að markmiði

Það sem fer fram á stúkufundum hefur ávallt verið trúnaðarmál. Aðeins þannig er hægt að varðveita þann lærdóms- og menntunarkraft sem einkennir upptöku á hvert nýtt stig Reglunnar.

Fundarstörfin eru í samræmi við gamla og fagra siði. Þau byggjast að nokkru á táknmáli, sem hvetur félagana til umhugsunar og íhugunar. Eitt tákn getur sagt meira en fjöldi orða. Upplifun, túlkun siðabálka og annars táknmáls byggist m.a. á reynsluheimi og þroska hvers og eins.

Frímúrarareglan á Íslandi er ekki leynifélag. Trúnaður um innri starfshætti jafngildir ekki leyndarhyggju.

Sérhver innsækjandi mætir nýrri reynslu við upptöku í Frímúrararegluna með sama hætti og viðgengist hefur um aldir. Það eina sem trúnaður ríkir um í starfsemi Reglunnar eru siðabálkar hennar, táknmyndir og líkingar. Allt annað í starfsemi Reglunnar er opinbert, þ.m.t. uppbygging hennar, skipulag, lög og félagatal.

Það að frímúrarar lofa að gæta trúnaðar um innra starf Reglunnar er ekki vegna þess að einstök stig Reglunnar eða þau í heild hafi nokkuð það að geyma sem ekki þolir dagsins ljós. Trúnaðarkrafan er tilkomin vegna þess lærdómsgildis sem inntakan felur í sér fyrir félagsmenn. Þess vegna skýra frímúrarar hvorki frá því sem felst í hinum ýmsu stigum né heldur hvaða siðaathafnir þar eru viðhafðar. Slíkt er einkamál hvers og eins félagsmanns.

Ekki er mætingarskylda en réttur til fundarsóknar. Fundir bræðra í Reglunni einkennast af hátíð, gleði og alvöru. Hátíð, því að við klæðum okkur í kjólföt og fundir fara fram í fögru umhverfi. Gleði og alvöru, því að sérhver fundur umbreytir hversdagsleika í hátíðarstund og varpar samtímis ljósi á viðgangsefni daglegs lífs.

Kvöldstund í Reglunni er áhrifamikil persónuleg reynsla undir áhrifum ævafornra siðabálka og táknmynda. Kvöldstund í Reglunni gefur bræðrum verðmætt andrými til eflingar hinu góða og fagra í fari þeirra, þeim sjálfum til framfara, til hagsbóta fyrir fjölskyldu, vini og samferðamenn í daglegu lífi.

Það kann að þykja undarlegt, að bein þáttaka í starfsemi Frímúrarareglunnar á Íslandi skuli eingöngu ætluð karlmönnum. Skýringuna er m.a. að finna í formi framkvæmdar stúkufunda. Manngildis- og mannræktarkenningar Reglunnar eiga auðvitað jafnt við um konur sem karla.

Hér á landi sem annars staðar starfa sérstakar kvennastúkur og / eða stúkur, sem ætlaðar eru bæði konum og körlun. Ekki er um að ræða gagnkvæman heimsóknarrétt milli þeirra og stúkna Frímúrarareglunnar á Íslandi.

Frímúrarareglan ástundar góðgerðarstarf á grundvelli kristinni gilda um náungakærleika og sjónarmiða um mannréttindi og jafnræði.

Að ástunda náungakærleika er grundvallarskylda sérhvers manns og bræður eru hvattir til að rækta með sér kristilegan náungakærleika. Að fá tækifæri til að láta gott af sér leiða er sérhverjum frímúrara gleðiefni. Frímúrarareglan vekur ekki athygli á styrkveitingum sínum, en móttakendur hafa stundum getið stuðnings hennar.

Stúkufundir eru mikilvægusti þættirnir í starfsemi Frímúrarareglunnar en auk þeirra er um margvíslegar aðrar samkomur að ræða.

Tónlist er þýðingarmikill þáttur í starfi Frímúrarareglunnar, bæði á stúkufundum og utan þeirra. Á hverju ári eru skipulagðir tónleikar á vegum frímúrarakórsins með þáttöku fagfólks innan sem utan Reglunnar. Reglulega eru skipulagðir fundir, fyrirlestrar eða málþing með áherslu á einstaka þætti frímúrarastarfsins og sögu þess m.a. fyrir tilstilli sérstakrar rannsóknarstúku.

Frímúrarareglan á Íslandi er ekki trúfélag og því síður kirkja og kemur ekki í stað hennar. En starfið í Frímúrarareglunni byggist á kristnum boðskap og þeirri lífssýn að við höfum Guð yfir okkur og náungan við hlið okkar. Í því felst að Guð er stærri en sköpunarverkið og allir menn hafa skyldum að gegna gagnvart samferðamönnum sínum í daglegu lífi. Aðeins þeir sem játa kristna trú geta orðið félagar. Ekki er gerð krafa um ákveðinn trúarstyrk eða tilteknar trúfræðitúlkanir kristinnar trúar. Slíkt er einkamál hvers og eins.

Innan Reglunnar rúmast jafnt þeir sem eru leitandi eða hikandi í trú sinni, sem og þeir sem eiga trúarvissu. Þær skuldbindingar sem félagsaðildin krefst eru í einu og öllu samrýmanlegar kristnum siðferðilegum félagsgildum. Sérhver félagi gerist aðili á grundvelli eigin trúarskynjunar og persónulegu mati á gildum og boðskap kristinnar trúar.